Stratocruiser olarak da adlandırılan Boeing 377, İkinci Dünya Savaşı’nın ardından üretilmiş, o zamana göre büyük bir yolcu uçağıdır.

Savaşta kullanılan C-97 Stratofreighter adlı askerî nakliye uçağından türetilerek geliştirilmiştir.

İlk uçuşunu 8 Temmuz 1947 tarihinde gerçekleştirmiştir.

Dört adet pistonlu motora sahip uçak, basınçlandırılmış bir kabine sahipti. Kanatların arka hizasına denk gelen bölümde bir de alt kabin bulunmaktaydı.

Okyanus-aşırı uçuşların daha rahat ve daha hızlı yapılmasını sağlamıştır.

Pan Am filosundaki 10 adet Boeing 377’ye ilave yakıt tankı monte edilerek Super Stratocruiser adı verilmiş ve bu uçakların New York ile Londra ve Paris arasında doğrudan (non-stop) sefer yapabilmesi sağlanmıştır.

Ancak motorlarında yaşanan kronik problemler sebebiyle uçuş güvenilirliği düşük kalmış ve bunun sonucunda sadece 56 adet üretilmiştir.

Pan Am, BOAC ve Northwest, bu uçağı kullanan başlıca havayolu şirketleridir.

1951 ile 1970 yılları arasında meydana gelen kazalarda 13 adet Boeing 377 tamamen hurdaya ayrılmıştır.

Genel Özellikler

Mürettebat:

Yolcu Kapasitesi: 55-100 (kabin düzenine ve yataklı-yataksız olmasına göre değişiyor.)

Uzunluk: 33,6 m

Kanat açıklığı: 43,1 m

Yükseklik: 11,7 m

Kanat alanı: 164 m²

Boş ağırlık: 37,9 ton

Motor: 4 × Pratt & Whitney R-4360-B6 Wasp Major, 3.500 BG (her bir motor)

Performans

Son sürat: 603 km/s

Seyir sürati: 483 km/s

Menzil: 6.760 km

Maksimum uçuş yüksekliği: 9.800 m

Fotoğraf: RuthAS