İki pistle yılda 70 milyondan fazla yolcuyu ağırlayan Londra Heathrow Havalimanı, kapasitesinin %98’ini kullanarak adeta bir “verimlilik” dersi veriyor.

Heathrow’a seyahat edenler bilir; uçak meydana yaklaştığında “holding” olarak tâbir edilen bekleme moduna alınır.

Diğer bir çok havalimanı için holding, uçak trafiğinin yoğunluğu sebebiyle bekleme yapıldığına işaret eder.

Oysa Heathrow’da durum çok farklı.

Heathrow’da, holding modu, iniş sürecine dahil edilmiş durumda. Meydan bu sayede iniş slotlarını mümkün olan en yüksek oranda kullanıyor ve işletme verimliliği konusunda dünyanın zirvesinde bulunuyor.

Heathrow’un çevresinde dört farklı holding noktası bulunuyor. Yaklaşma esnasında uçaklar öncelikle bu noktalara getirilerek, iniş süreci için sıraya sokuluyorlar.

15.000 fitte (feet) başlayan süreç, bir spiral şeklinde 7.000 fite kadar devam ediyor. Spiralin her bir katmanı arasında, 1.000 fit mesafe bulunuyor.

Sıraya sokma aşamasında uçakların büyüklükleri önemli bir kriter. Airbus A380, “super heavy” şeklinde sınıflandırılırken, diğer geniş gövdeli uçaklar “heavy” kategorisinde yer alıyor.

Dar gövdeli uçaklar ise “medium” olarak tanımlanıyor.

Uçak tipi büyüdükçe, meydana getirdiği kuyruk türbülansı da artıyor. Bu yüzden, iniş sürecinde birbirlerini takip eden uçakların arasındaki mesafe, buna göre belirleniyor.

Bir Airbus A380, yine bir A380 tarafından takip ediliyorsa, iki uçak arasında 4 millik bir mesafe bırakılması yeterli oluyor. Ancak A380’i, medium kategorisindeki bir uçak takip ediyorsa, bu mesafenin 7 mil olması gerekiyor.

Dolayısıyla, farklı büyüklükteki uçakların, hangi sıraya göre iniş sırasına alınacağı büyük önem taşıyor. Yan taraftaki infografikte de görüleceği üzere, kötü bir sıralamada 29 millik mesafeye sekiz uçak sığarken, ideal bir dizilişte 28 mil içerisine dokuz uçak sıralanabiliyor.

Böylesine yoğun ve hassas bir hava trafiğini idare etmek büyük bir tecrübe gerektiriyor. Bu yüzden, Heathrow’un hava trafiğini yöneten NATS‘ta çalışan hava trafik kontrol memurları sıkı bir eğitimden geçiyor.

Buradaki bir hava trafik kontrol memurunun yalnız başına çalışır hale gelebilmesi için ise üç yıl gibi bir hayli uzun bir sürenin geçmesi gerekiyor.

Hava trafiğinin ustaca yönetilmesi sayesinde Heathrow’da günde ortalama 1.350 uçak hareketi gerçekleşiyor.

Bu rakam yılda neredeyse 500.000’e ulaşıyor ve Heathrow’u, dünyadaki diğer iki pistli havalimanları arasında son derece farklı bir konuma oturtuyor.

Hatta bununla da kalmıyor; Heathrow, altı piste sahip Amsterdam Schiphol ve dört pistli New York JFK’in de önüne geçiyor.