MIT, Hareketli Bir Motoru veya Pervanesi Olmayan Uçak Geliştirdi

Massachusetts Institute of Technology (MIT) mühendisleri, üzerinde hiç bir hareketli parça bulunmayan bir uçağı uçurmayı başardı.

Uçak, hareketli parçalara sahip bir pervane veya motordan itme kuvveti elde etmek yerine, “iyonik rüzgâr” sayesinde uçuyor.

Uçağın üzerinde oluşturulan sessiz ama güçlü bir iyon akımı, uçmak için ihtiyaç duyulan kuvveti sağlıyor.

Kanat açıklığı beş metre ve ağırlığı iki buçuk kilogram olan uçağın gövdesinde, lityum-polimer piller bulunuyor. Gerekli elektrik, bu pillerden elde ediliyor.

MIT’nin uçağı, fosil yakıta ihtiyaç duymamasının yanı sıra, elektrikle çalışan pervaneli drone’lardan farklı olarak son derece sessiz bir biçimde hareket edebiliyor.

Üniversitenin spor salonunda yapılan denemede uçak 60 metrelik mesafeyi başarıyla kat etti. Söz konusu deneme, 10 kez tekrar edildi.

MIT’de Havacılık ve Astronotik doçenti olarak görev yapan Steven Barrett bu muazzam icatları hakkında yaptığı açıklamada yaptıkları denemenin, “itme sisteminde hareketli bir parça bulunmayan bir uçağın ilk başarılı uçuşu” olduğunun altını çizdi.

Barrett, bu buluşla birlikte daha sessiz, mekanik açıdan daha basit ve emisyon yaymayan uçakların geliştirilmesinin önünün açıldığını sözlerine ekledi.

Steven Barrett ayrıca, iyonik rüzgâr yardımıyla uçan drone’ların çok yakın bir gelecekte devreye girmesini beklediğini belirtti.

Daha büyük hava araçları için ise hibrit (melez) sistemler geliştirilebileceği; mevcut motorların yanı sıra aynı anda iyonik rüzgârdan da faydalanılabileceği ve bu sayede yakıt tasarrufu elde edilebileceği iddia ediliyor.

Bu sıra dışı uçağın ilham kaynağı ise yıllar önce televizyonlarda yayımlanmış olan Star Trek adlı dizi.

Star Trek dizisinde hiç bir motor veya pervaneye ihtiyaç duymadan uçabilen hava araçları, Steven Barrett’in küçüklüğünden beri hayallerini süslemiş.

Amaçlandığı şekilde bu buluş daha büyük uçaklarda da uygulanabilir hale gelirse, bambaşka bir dünya bizleri bekliyor demektir.

İyonik Rüzgâr Nedir?

İyonik rüzgâr, elektronerodinamik itme olarak da biliniyor.

İlk olarak 1920’lerde tanımlanan fiziksel bir ilke olan elektroaerodinamik itmeye göre, ince ve kalın birer elektrot arasından bir akım geçirildiğinde itme kuvvetli elde edilebiliyor.

Yeterli voltaj uygulanması durumunda, elektrotlar arasındaki hava, küçük bir uçağı hareket ettirmek için yeterli itme kuvvetli üretebiliyor.


Posted

in

,

Tags: