Kayseri Erciyes Üniversitesi’nde parçalanan bir tarih…
C-47 uçağınının videosunu seyrettiğimde sanki kalbimin parçalandığını hissettim.
Arkasından bu haberi paylaştık.
On binler haberi okudu. Binlerce havacı yapılana isyan etti. Erciyes Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Mustafa Çalış da bir açıklama yaptı.
Anı uçaklarını Hava Kuvvetleri ilgili kurum veya kuruluşlara gerekli özenin gösterilere korunması şartı ile veriliyor.
Örneğin yıllar önce İstanbul’da Bakırköy’de sahile konulan bir F-104 uçağı, vandalların verdiği zararın ardından alınarak Yeşilköy’deki Hava Müzesi’ne götürülmüştü.
Hava Kuvvetleri, havacılığın sevdirilmesi için ilgili kurum veya kuruluşların isteklerini kırmıyor. Elindeki uçakları gönderiyor. Ya bakımları? Ya korunması?
Uçaklar Nasıl Korunmalı?
Zaman zaman Hava Kuvvetleri anı uçakların bakımları için personel görevlendiriyor. Genellikle de Hava İkmal Bakım Merkezleri’nden gelen personel boyamayı yapıyor. Ama ne yazık ki özensizlik ön planda.
Bir bakıyorsunuz, F-100 uçağı aynı F-16’lar gibi iki ton gri boyanmış yani tarihi silinmiş halde karşımıza çıkıyor. Hava Kuvvetleri bu konuda ne yazık ki uzman kişilerden de görüş almıyor.
Neden Meraklılardan Yardım Alınmıyor?
Bu uçaklara gerçek bakım ve boyamasını yapacak olanlar bu işe gönül vermiş meraklılardır.
Veya Hava Kuvvetleri’nden emekli olmuş, bir köşede emeklilik günlerini geçirmeye çalışan bir dönem gerçekten bu uçaklarda görev yapmış kişilerdir.
Ne yazık ki Hava Kuvvetleri, emekli olan personeli ile bağını koparmaktadır.
Yıllar önce daha lise öğrencisiyken Hava Müzesi’nin yanındaki C-47 uçağının kabinini ‘Model Uçak Kulübü’ üyeleri olarak boyamıştık.
Geçtiğimiz yıllarda bir grup meraklının desteği ile Eskişehir’de RF-84F uçağı orijinal haline getirilmişti.
Boeing’e yaptığım ziyaretlerde 85-90 yaşında ama restore edilen uçağın üzerinde 20’lik genç gibi çalışan eski personel hep dikkatimi çekmiştir.
Hava Kuvvetleri El Atmalı
Neden Hava Kuvvetleri örneğin Kartal Vakfı üzerinden böyle bir proje yapmaz?
Bu konuda çalışmalara yapmış, kitap-yayın hazırlamış bir danışma kurulu oluşturulur.
Gönüllülük esasına göre, çok basit sponsorluklarla yurdumuzun dört tarafındaki uçaklar toparlanır, tarihi boyasıyla, doğru düzgün bilgilendirme tabelası ile halkımıza hizmet verir.
Bu çalışma, gençlere, havacılık meraklılarına gerçek bir uçağa dokunmak, restore etmek, gökyüzü sevdasını alabilecekleri bir vesile olur.
Bu uçaklara yıllarını verenler, gençlere el verir. Onlara aktarılacak bir miras olarak bu uçaklar daha uzun yıllar sergilenir.
Uçaklara gösterilen sevgiyi gören halk, onlara zarar vermekten vazgeçer…
Keşke Prof. Dr. Mustafa Çalış uçağı iade etmek yerine öğrencilerle bir restorasyon projesi başlatabilseydi.
Ama geç kalmış değil.
Üniversite içinde bir TF-104 savaş uçağı, Dornier Do28 ile biri hala uçar halde tutulan Emniyet Genel Müdürlüğü’nün ilk helikopteri Alouette II anı hava aracı olarak duruyor.
Var mısınız bunları korumaya ve en azından restore etmeye?
Kaçan Fırsat?
Parçalanan C-47 ile birlikte kaçırdığımız bir fırsatı da Havacılık Tarihi Araştırmacısı Firuz Altıngöz tekrar hatırlattı.
Facebook’ta Türk Hava Yolları Retro Cafe sayfasında önemli bir noktaya vurgu yaptı:
Antalya Tekirova’da batırılan Türk Hava Kuvvetleri’ne ait C-47 uçağı aslında 1946-1966 yılları arasında Türk Hava Yolları’nda TC-TUG tescili ile uçmuştu.
Batırmak yerine keşke THY’nin eski renklerine boyayıp koruyabilseydik, olmaz mıydı?