Havacılık filmlerinin tarihçesine bakıldığında genel olarak süper güç olarak adledilen ülkelerin, savaş pilotlarını veya hava kuvvetleri kahramanlıklarını izlediğimiz hikâyeler beyaz perdeye gelmiştir.

Hemen ardından uçak kaçırma veya uçak kazaları ile ilgili filmler bu sıralamayı takip eder.

Bunda sivil havacılığın sinemanın gelişim dönemini yakalayamamasının payı olduğunu söyleyebiliriz. Keza beyaz perdede ilgi çeken konuların daha ziyade savaş atmosferine yönelik olması bu sebeplerden bir diğeri.

Havacılığın asıl olarak konu edildiği kaliteli film sayısı ise bir elin parmaklarını geçmemektedir.

Bunca savaş filminin arasında ise bir orta dönem klasiği dikkatimizi çeker.

Yapım, dünyanın en uzun ismine sahip üçüncü filmi olarak lanse edilir. Havacılık ile ilgili filmler sıralamasında ise bu uzunlukla birinci sıraya açık ara önde girmiştir. 1965 yapımı “Those Magnificent Men in Their Flying Machines or How I Flew from London to Paris in 25 hours 11 minutes” isimli film, ülkemizdeki sorumlular tarafından işin esprisi çok fark edilemediği için “Cesur Pilotlar” olarak kestirilip atılmıştır.

Yabancı filmlere isim verme konusunda çok yaratıcı olduğumuz düşünüldüğünde bakınız, “40 Days and 40 Night” isimli filmin “Elim Belim Bağlı” şeklinde türkü formunda çevrilmesi güzel bir örnek olmaktadır. Biz yine filmimize geri dönelim.

Film, 1966 yılı Oscar’ına en iyi senaryo dalında, Altın Küre ve BAFTA’ya ise üç farklı dalda aday gösterilerek içinde bulunduğu seneye damga vurmuş bir yapımdır.  Filmin kadrosunda dönemin önemli oyuncuları Alberto Sordi, Sarah Miles, James Fox ve Stuart Witman gibi isimler vardır. Ken Annakin’in senaryosunu ve yönetmenliğini üstlendiği film, 5 milyon USD tutarında bütçesi ile kendi döneminin en pahalı yapımları arasına girmiştir.

Olaylar, 1910 yılı İngiltere’sinde geçer. Ülkenin Daily Post isimli gazetesi satış tirajını artırabilmek adına Londra ile Paris arasında gerçekleşecek bir uçak yarışı düzenlemeye karar verir. Kazanana ise 10.000 GBP tutarında önemli bir para ödülü verecektir. Bu bedel dünyanın dört bir yanından pilotları yarışmaya çekmeye yeter.

Hikâyesi itibariyle komedi unsurlarının bir hayli kullanıldığı filmde, çok fazla klişe içeren sahneler de mevcuttur. Bunda Amerikalıların tipik Avrupalı imaj yaratım alışkanlıklarını Alman, Fransız, İtalyan ve İngiliz karakterleri tipolojileri kullanımında görürüz.

Mesela İngilizlerin kurnazlıkları, yarışmayı kazanabilmek adına türlü türlü hilebazlıkları yapmaları kimi seyirciye eğlenceli gelebilir. Ya da Fransız pilotun uçak arızası nedeniyle bir manastıra inmesi ve rahibelerin desteğiyle uçağını tamir etmesi gibi ilginç sahneler. Fakat Charlie Chaplin komedilerinde fark edilen senaryo zekası bu filmde ne yazık ki görülmemektedir. Yapımı, her ne kadar Slapstick komedi alanında değerlendirmek gerekliyse de, bu alanda hakkını verdiği tam olarak söylenemez. Fakat iyi bir eğlencelik seyir niteliği taşır.

Yönetmen Annakin, uzun uçuş sekansları için seyirciyi televizyonun büyüsünden kopararak beyaz perdede tutmayı amaçladığını söylemiştir. Çünkü 1960’ların ortasında Amerikan halkı için televizyon evlere yeni adapte olan bir obje olduğu için, beyaz perdeden çok daha heyecan yaratmaya başlamıştı.

Fakat yapım, 1900’lü yılların havacılığını anlamak adına tam tersine çok başarılı bir örnektir. Filmde kullanılan 1910 dönemi vintage uçaklar, orijinal versiyonlarına uygun malzemelerle, hatta daha güçlü motorlar kullanılarak ve her biri yaklaşık 5.000 GBP tutarında bir maliyetle 20 adet olarak üretilmiştir.

Fransız Pilot Pierre Dubois karakterinin kullandığı uçak, ünlü Brezilyalı havacı Alberto Santos Dumont’un tasarladığı Demoiselle’nin bir kopyasıdır mesela. Dumont kendi tasarladığı bu uçağı hafif ağırlığı ve kısa boyu nedeniyle hiç bir zaman kullanamamıştır.

Wilbur Wright ve Orville Wright yani Wright kardeşler olarak tanınan ikili bu uçak ile ilk defa 1908 yılında gösteri uçuşları sergilemişlerdir.

Filmde ise Fransız pilot karakterinin dublörlüğünü bir kadın pilot olan Joan Hughes gerçekleştirmiştir. Mevsim koşullarının değişken olması nedeniyle uçakların türbulansa girmesinden korkan yapım ekibi, bu nedenle daha stabil saatler olan sabah 10:00 ve öncesinde çekimleri gerçekleştirmişlerdir.

Film için üretilen 1963 yapımı Replica of the Bristol Boxkite, Bristol City sanat müzesinde bugün hala sergilenmektedir. 1911 Roe IV Triplane modeli ise Shuttleworth koleksiyonuna katılmıştır.

Filmin medyada geniş yer almasını isteyen yapımcı, çekimler esnasında bir promosyon gerçekleştirerek, klasik uçaklara ilgi duyan ABD’li pilotlara bu uçakları kullanma fırsatı vermiştir.

Bir uçak yarışı niteliğine sahip filmde ise 14 yarışmacı pilot yer almıştır. Bu pilotları ve kullandıkları uçakların listesini aşağıda görebilirsiniz:

Numara 1: Karakter: Richard Mays, Uçak Tipi: “Antoinette IV” (Kanat Numarası 8)

Numara 2: Karakter: Sir Percy Ware-Armitage, Uçak Tipi: “Avro Triplane” (Kanat Numarası 12)

Numara 3: Karakter: Orvil Newton, Uçak Tipi: “Bristol Boxkite”, Kod adı: “The Phoenix Flyer” (Kanat Numarası 7)

Numara 4: Karakter: Lieutenant Parsons, Uçak Tipi: “Picaut Dubrieul” Kod adı: “HMS Victory” (Kanat Numarası 4)

Numara 5: Karakter: Harry Popperwell, Uçak Tipi: “Little Fiddler” (Kanat Numarası 5)

Numara 6: Karakter: Colonel Manfred von Holstein ve Captain Rumpelstoss, Uçak Tipi: “Eardley Billing Tractor Biplane” (Kanat Numarası 11)

Numara 7: Karakter: Mr Wallace Uçak Tipi: Bilinmiyor (Kanat Numarası 14)

Numara 8: Karakter: Charles Wade Uçak Tipi: Bilinmiyor (Kanat Numarası Bilinmiyor)

Numara 9: Karakter: Mr Yamamoto, Uçak Tipi: “Japanese Eardley Billing Tractor Biplane” (Kanat Numarası 1)

Numara 10: Karakter: Count Emilio Ponticelli, Uçak Tipi: “Philips Multiplane” (Kanat Numarası 2)

Numara 11: Karakter: Henri Monteux Uçak Tipi: Bilinmiyor (Kanat Numarası Bilinmiyor)

Numara 12: Karakter: Pierre Dubois, Uçak Tipi: “Santos-Dumont Demoiselle” (Kanat Numarası 9)

Numara 13: Karakter: Mr Mac Dougall, Uçak Tipi: “Blackburn Monoplane”, Kod Adı: “Wake up Scotland” (Kanat Numarası 6)

Numara 14: Karakter: Harry Walton Uçak Tipi: Bilinmiyor (Kanat Numarası Bilinmiyor)

Not: “Those Magnificent Men in Their Flying Machines or How I Flew from London to Paris in 25 hours 11 minutes”’ı merak edenler Blu-Ray seçeneği ile filmi izleyebilirler.