Geçtiğimiz haftalarda Lufthansa’nın bölgesel yapılanması için verdiği yeni tayyare siparişi üzerine, bu yapılanmayı biraz daha yakından ele alacağımı söylemiştim.

Otomotiv sektöründeki firmaların arasında bulunan kardeşlik bağlarının bir benzerine Lufthansa’da rastlıyoruz.

2000 yılı civarında KLM’in kurduğu işletme ağına benzer bir yapılanması var.

Havayolu sektörüyle ilgili farklı farklı onlarca şirkete sahip olan Lufthansa, 16.10.2003 tarihinde kurduğu ‘Lufthansa Regional’ ile bölgesel alandaki gücünü artırmıştı.

Lufthansa kalitesi ile bölgesel havayolu işletmesinin maliyet avantajlarının birleştirilmesi amaçlanıyor.

Toplam beş ayrı şirket bu yapının içinde:

• Air Dolomiti – Verona merkezli – 18 tayyare – 17 destinasyon
• Augsburg Airways – Münih merkezli – 10 tayyare – 21 destinasyon
• City Line – Köln merkezli – 78 tayyare – 67 destinasyon
• Contact Air – Stuttgart merkezli – 11 tayyare – 19 destinasyon
• Eurowings – Dortmund merkezli – 31 tayyare – 42 destinasyon

Filonun tamamı; CRJ, ATR, BAe gibi bölgesel jetlerden oluşuyor.

Destinasyonların çoğu Batı ve Orta Avrupa’da olmakla birlikte, Cityline, Ermenistan’ın başkenti Erivan’a uçarak en uzağa gitme rekorunu elinde tutuyor.

Lufthansa Regional, Lufthansa’nın FFP’si Miles & More ve Star Alliance ile entegre çalışıyor.

Beş şirket senede yaklaşık 10.5 milyon yolcu taşıyorlar.

Air Dolomiti, City Line ve Eurowings’in tamamı Lufthansa’ya ait.

Yazının başında, KLM’in 2000lerin başlarında benzer bir yapıya sahip olduğunu söylemiştim.

Sonra ne mi oldu?

KLM’in o ‘ışıldayan’ işletmesi bir anda tepetaklak oldu, bölgesel ortakları fayda etmedi ve nihayetinde Air France’a yem oldu…