Alternatif push-back ve taksi önerileri, zamandan ve akaryakıttan tasarruf etmenin yollarını arayan havayolu şirketlerinin ilgisini çekiyor.

Özellikle yoğun bir trafiğe sahip havalimanlarında, yer işletme jargonuyla söylemek gerekirse, uçağın çevrilmesi işleminin süresi çok daha kritik bir hal alıyor.

Bunun yanı sıra son 10 yıldır artış trendinde olan petrol fiyatları, şirketlerin akaryakıt tasarrufu konusunda çok daha fazla eğilmesine sebep oldu.

Böylece 2006 yılının sonunda Virgin Atlantic’in gündeme getirdiği alternatif taksi uygulaması, çok daha etraflı ve teknoloji yoğun bir biçimde ele alnır hale geldi.

Havayolu 101 Ar-Ge Departmanı bu ay alternatif push-back ve taksi önerilerini mercek altına aldı.

Şu an itibarıyla push-back aracı kullanılmadan uçakları park sahasından çıkarabilmek ve taksi yapabilmelerini sağlamaya yönelik çalışmalarda bulunan dört farklı girişim mevcut:

1-    WheelTug:

1. 2013’ün üçüncü çeyreğinde hizmete girmesi planlanıyor,
2. APU destekli çalışıyor,
3. Sistem ön tekerleğe monte ediliyor,
4. İlk müşteri El-Al,
5. Alitalia’nın 100 adet sipariş verdiği belirtiliyor,
6. Cihazın ağırlığı yaklaşık 150 Kg

2-    Lufthansa Technik + L-3 Communications:

1. Cihaza “Green Taxi” adı verilmiş,
2. Airbus ve Fraport ile işbirliği içerisindeler,
3. Aralık 2011’de bir A320 ile deneme yapılmış,
4. APU destekli çalışıyor,
5. Sistem, ana iniş takımlarına monte ediliyor,
6. Henüz prototip aşamasına geçiş yapılmamış; test sonuçlarını bekliyorlar,
7. En iyi ihtimalle, 2016 yılında Airbus A320neo modeliyle devreye girmesi planlanıyor,
8. Cihazın ağırlığının 300 Kg’ın biraz altında olacağı tahmin ediliyor.

3-    Safran + Honeywell:

1. Cihaza “Electric Green Taxiing System (EGTS)” adı verilmiş,
2. Sistem ana iniş takımlarına monte ediliyor,
3. APU destekli çalışıyor,
4. Cihazın testleri, bir Airbus A320 ile Kasım 2011’de başlamış,
5. Ancak 2016 yılından evvel hizmete girmesi beklenmiyor,
6. easyJet, bu cihaza ilgi gösteren ilk firma olmuş. 2013 yılında operasyonel testlerin başlaması öngörülüyor.
7. Mayıs ayında ise TUIfly ile bir işbirliği yapılarak, Boeing 737-800 modeli uçakta ilk denemeler gerçekleştirilmiş.

4-    DLR (Deutsches Zentrum für Luft- und Raumfahrt):

1. Lufthansa Technik ve Airbus ile işbirliği içerisinde çalışıyorlar,
2. Sistem ön tekerleğe monte ediliyor,
3. Enstitü, cihazın teknik uygunluğunu kanıtladıktan sonra, bu projeyi üretici bir firmaya devredecek,
4. Cihaz, Haziran-Temmuz 2011’de Airbus’ın Hamburg’daki tesislerinde bir A320 üzerinde test edilmiş,
5. Sistem ihtiyaç duyduğu enerjiyi, diğer örneklerden farklı bir biçimde, güç kaynağı hidrojen olan yakıt hücrelerinden elde ediyor.

Push-back aracı kullanılmadan uçakları park sahasından çıkarabilmek ve taksi yapabilmelerini sağlamanın, zaman ve akaryakıt tasarruflarına ilave olarak diğer bazı getirileri de bulunuyor.

Motor kullanım sürelerinin azalması, taksi esnasında motora yabancı cisim kaçma (FOD) ihtimalinin düşmesi ve tekerlek frenlerinin kullanımının minimuma inmesi gibi faktörler, bakım giderlerinin azalmasının önünü açacak.

Ayrıca taksi esnasında üretilen gürültü ortadan kalkacak ve push-back operasyonu için ihtiyaç duyulan personel sayısı azalacak.

Tüm bunlar hesaba katıldığında, alternatif push-back ve taksi sistemlerinin, bir takım maliyetleri olmasına karşın, havayolu şirketlerine sağlayacağı zaman ve maliyet tasarrufları sayesinde çok faydalı olacağına inanıyoruz.

Kim bilir, belki de ilerleyen yıllarda Airbus A320NEO ve Boeing 737 MAX gibi uçak tiplerinde, bu tür cihazlar opsiyon olarak müşterilere sunulmaya başlanır.